1. “Ik zweer bij de tijd”
2. “Voorwaar, de mens is zeker in verlies”
3. “Behalve degenen die geloven en goede daden verrichten en elkaar aansporen tot waarheid en elkaar aansporen tot sabr.”
وَٱلْعَصْرِ ١
إِنَّ ٱلْإِنسَـٰنَ لَفِى خُسْرٍ ٢
إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَعَمِلُوا۟ ٱلصَّـٰلِحَـٰتِ وَتَوَاصَوْا۟ بِٱلْحَقِّ وَتَوَاصَوْا۟ بِٱلصَّبْرِ ٣
Dit is een van de kortste Suwar die de Quran kent.
- In deze Soerah is Allah, de Schepper van alles, aan het woord.
Het lidwoord “wa” kan gebruikt worden als het Nederlandse woordje “en”. Echter wanneer, zoals in dit geval, het woord erna een kasrah heeft, oftewel een “ie” klank op het eind, wordt het gebruikt om te zweren.
Op iets zweren doet een persoon op wat diegene groot acht of waardeert. Dit kunnen zaken zijn wat iemand bezit, iets wat ze respecteren of wat ze heilig beschouwen. Zo zweren sommige mensen op bijv een persoon zoals hun moeder, hun leven, een heilig boek (wat in de islam allemaal niet is toegestaan) of op Allah Wie wij groot achten. Wie is er in staat om te zweren op de tijd? Niemand behalve Degene die de tijd heeft gemaakt. Dit was dan ook voor de luisteraars in de tijd van de openbaringen een grootse aandacht trekker die iedereen die het begreep gelijk de aandacht van vestigde. Voor hen was het gelijk duidelijk dat het niet van degene die het reciteerde was, maar van een hogere macht afkomstig moest zijn. Het was ook iets dat ze nooit eerder op die manier gebruikt hebben gehoord. Het woord “‘asr” wel, maar het zweren erop met deze bewoording niet. Zo zien we dat zelfs een korte Soerah als deze iets nieuws aan de man bracht. - In deze ayah spreekt Allah de gehele mensheid aan dat elk mens zeker in verlies is. Dit natuurlijk in verband met de tijd. Hoe verder de tijd vertrekt hoe meer wij in verlies raken als wij doelloos het leven door gaan en er onachtzaam mee omgaan. Als we naar de fysieke gesteldheid van de mens kijken en naar de laatste jaren kijken zien we dat de mens achteruit gaat, vaak aan het eind een terminale fase in gaat en uiteindelijk het leven zal verlaten. Er is ook een hele tijd waarin de mens juist fysiek steeds sterker wordt en nieuwe dingen leert. De vraag komt dan ook op “hoe zijn wij in het verlies?”. Het wordt niet alleen tegen ongelovigen gezegd, of tegen mensen die in armoede leven of mensen die niet meedoen met het streven naar wereldse zaken. Wat zorgt ervoor dat wij allemaal in verlies zijn? En is er wat tegen te doen? Als het voor iedereen geldt en er niets aan te doen is, wat voor nut zou het dan hebben om het te benoemen? Allereerst om ons bewust te maken dat we dit leven een keer met lege handen zullen verlaten. We zijn met elkaar in strijd om wereldse zaken om er het meeste van te bemachtigen om het daarna hier achter te laten zonder dat het ons na dit leven van enige nut kan zijn. Hoe wij elkaar het leven moeilijk kunnen maken om er zelf voordeel van te krijgen in dit nietige leven. Hoe er oorlogen en andere geweldplegingen plaats vinden die voor ontelbare verliezen van levens heeft gezorgd. Die ervoor zorgen dat nabestaanden op hun beurt weer wraak willen nemen waardoor degenen die iets “verkregen” hebben aan het eerdere geweld op hun beurt weer verliezen lijden wat de cirkel van geweld in stand brengt. En zo ontstaan er onbreekbare cirkels van geweld en verliezen in dit leven. Maar zelfs zonder dat, alles in dit leven is nietig en dus vergankelijk. Er is niets in dit leven wat wij kunnen verkrijgen dat voor eeuwig stand zal houden tegen de effecten van de tijd.
- Hier wordt de nadruk uiteindelijk op het hiernamaals gevestigd. Iedereen verlaat dit leven met lege handen. Rijk of arm, we gaan allemaal zonder ook maar een stuiver dit leven verlaten. Wat kan ons dan wel iets opleveren voor het huidige leven of het hiernamaals? Hier komen het geloof in een Schepper, het doen van goede daden, de waarheid en het hebben van sabr aan bod. Zodra iemand zich bewust wordt van de Schepper en de verantwoording die afgelegd moet worden in het hiernamaals, raakt de intentie uiteindelijk op de juiste plaats. De Schepper die ons allen voor een doel gemaakt heeft om Hem te aanbidden door het verrichten van de goede zaken en het laten van het slechte. In dit leven zijn de ongelovigen altijd in discussie om wat nu het juiste is om te doen. Wat vandaag de dag als goed kan worden gezien kan morgen slecht zijn en andersom zonder moraal kompas. Wanneer wij de geboden en verboden vanuit de Schepper in acht nemen hebben wij een moreel kompas waardoor wij veel minder meningsverschillen en problemen zouden kennen. Zonder moreel kompas zijn zelfs de slechtste daden goed te praten zoals we vandaag de dag dan ook veelvuldig zien in de wereldpolitiek. Het is geen kwestie meer van wat er gedaan wordt, maar door wie. Op deze manier hebben de gelovigen altijd een moreel kompas wat zorgt dat er goede daden verricht worden ter tevredenheid van de Schepper om Zijn nabijheid te verkrijgen waarbij de waarheid voorop staat boven het vergaren van persoonlijke belangen. We worden aangespoord moeite te doen om het beste te verkrijgen, maar niet ten koste van de waarheid of het welzijn van een ander. Tenslotte heeft de Schepper het over “sabr”. Dit wordt vaak in vertalingen kort vertaald als geduld, maar het gaat veel dieper dan dat. Zo betekent het naast geduld ook bijvoorbeeld vastberaden, verdraagzaam en met uithoudingsvermogen. Maar er is ook een belangrijk aspect van de persoonlijke begeertes in bedwang kunnen houden. Om niet tot de verliezers te behoren in het hiernamaals dienen we dus gelovig te zijn waardoor wij volgens een juist moreel kompas de goede daden verrichten, de waarheid voorop houden, “sabr” hebben en anderen aansporen hetzelfde te doen en hebben.
Een korte Soerah waar nog veel meer over geschreven kan worden om vanuit veel meer invalshoeken inzichten te krijgen over dit nietige leven en hoe wij ons kunnen voorbereiden voor het volgende leven. De Quran staat vol met voorbeelden waarop dezelfde herinneringen volgen. Voor de zondige of niet gelovende mensen kan die herhaling van bestraffingen vaak teveel worden. Zij focussen zich vaak vooral op de persoonlijke begeertes en hun ego om het beter te weten dan de Schepper der werelden. Dat zij een beter inzicht zouden hebben van de wereld en wat goed en fout is dan Degene die hen en alles wat er om hun heen bestaat en meer heeft gemaakt en ten alle tijde in Zijn macht heeft. De Schepper heeft deze wereld dan ook gecreëerd om de ware aard van de mens bloot te stellen. Deze wereld dient voor ons om van te leren en zo ons referentiekader te vergroten, maar ook om ons te testen met situaties en hoe wij ermee omgaan. Zijn wij te hoogmoedig om te geloven, om ons aan Zijn wil te onderwerpen, om het beste te willen voor onze medemensen, om onze begeertes te controleren, etc. De Quran geeft ons richtlijnen op alle vlakken om te leren van eerdere situaties en onszelf te verbeteren en te beschermen tegen Zijn bestraffingen. Allah, de Schepper der werelden, geeft aan dat Hij eerlijk is in Zijn bestraffing zodat er geen ziel zal zijn die het oneens zal zijn met Zijn oordelen. Aan de andere kant geeft Hij ook aan om juist onvoorstelbaar gul te zijn met Zijn beloningen. Qua beloningen zullen de zielen die geslaagd zijn stellen dat zij zoveel nooit verdiend hebben en dat alles wat zij aan gunsten krijgen aan Allah te danken is. Moge Allah u na dit lezen extra begunstigen in dit leven en het volgende en leiden langs het rechte pad.